پیش بینی امیدواری بر اساس جهت گیری مذهبی و چشم انداز زمان

چکیده هدف: هدف پژوهش شناسایی و تعیین برخی از متغیرهای پیش­بینی کننده امیدواری بود. از این رو با توجه به مبانی نظری و پیشینه پژوهشی، جهت­گیری مذهبی و چشم­انداز زمان به عنوان متغیرهای پیش بین فرض شد. روش: روش مطالعه­ همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج به تعداد 28 هزار نفر بود. به شیوه در دسترس 600 نفر از دانشجویان از 10 دانشکده انتخاب شد و پرسشنامه­ جهت­گیری مذهبی آلپورت 1963، چشم­انداز زمان زیمباردو 1999 و امیدواری اشنایدر 1991 در اختیار آن­ها قرار گرفت. 434 پرسشنامه بازگردانده شد و پس از حذف 22 پرسشنامه مخدوش و داده­های پرت، داده­های 412 نفر از طریق تحلیل رگرسیون چندگانه سلسله مراتبی تحلیل شد. یافته­ها: یافته­ها نشان داد از میان ابعاد جهت­گیری مذهبی، بُعد مذهب درونی (199/0= β، 001/0 = p)، و نیز از میان ابعاد چشم­انداز زمان، بُعد حال لذت­گرا (173/0= β، 001/0 = p)، آینده (366/0= β، 001/0 = p) می­توانند امیدواری را به صورت مثبت، و گذشته منفی (205/0- = β، 001/0 = p) و حال جبرنگر (263/0- = β، 001/0 = p) می­توانند امیدواری را به صورت منفی، پیش­بینی ­کنند ولی جهت­گیری مذهبی بیرونی (030/0= β، 412/0 = p) و گذشته مثبت (027/0= β، 479/0 = p) قادر به پیش­بینی امیدواری نیستند. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج این پژوهش برگزاری کارگاه­هایی به منظور آموزش­های کاربردی مستمر برای تقویت جهت­گیری مذهبی درونی و چشم­انداز مطلوب به زمان برای دانشجویان و دیگر اقشار، مفید و ضروری به­نظر می­رسد.